1 Եւ Յոբը պատասխանելով ասեց.
2 Ի՜նչ օգնեցիր տկարին. Զօրացրի՜ր ոյժ չ’ունեցողի բազուկը։
3 Ի՜նչ խրատ տուիր իմաստուն չ’եղողին, եւ մե՜ծ իմաստութիւն սովորեցրիր։
4 Ո՞ւմ ասեցիր այդ խօսքերը, եւ որի՞ շունչը դուրս եկաւ քեզանից։
5 Ուրուականք բռնվում են երկունքից, տակի ջրերն եւ նորանց բնակիչներն էլ։
6
7
8
9 Նա բռնել է իր աթոռի երեսը, իր ամպը տարածել նորա վերայ։
10
11 Երկնքի սիւները սասանում են, եւ սարսափում են նորա սպառնալիքիցը։
12
13
14 Ահա սորանք են նորա ճանապարհների ծայրերը, եւ ի՞նչ չնչին բան է նորա վերայ լսուածը, եւ ո՞վ կարող է իմանալ նորա զօրութեան որոտումը։